Regelmatig komen er vacatures voorbij die maar niet vervuld worden omdat er een tekort aan goed opgeleid personeel is.
De praktijk toont aan, dat veel technische mensen te veelvuldig moeten zoeken om uiteindelijk te vinden wat zij voor een reparatie nodig hebben.
Maar ook de inkopers (sourcing, aanbesteding en contractvorming), magazijn medewerkers t/m de leveranciers worstelen hiermee.
Systemen, en met name de data daar in, missen vaak éénduidigheid, kortweg standaardisatie.
Men moet zich een weg worstelen door wisselvallige benamingen, inconsistente standaard norm op vorm en veiligheidsaspecten, maat/range gegevens die steeds opnieuw geïnterpreteerd moeten worden. Daarbij komen nog onduidelijke fabrikantennamen en inconsistente Part Typecoderingen of nummers.
Dat kan veel beter, en bespaart enorm op tijd en kosten. Diverse cases hebben uitgewezen dat de investering nodig om de artikelstamgegevens te standaardiseren na een half jaar zijn terugverdient. Elk jaar daarna is deze investering dus besparing. Zo hebben de monteurs eindelijk voldoende tijd om te sleutelen.
Daarbij komt er ook veel (verborgen) kennis uit de data voort die door pensionering, van oudere technische medewerkers, anders verloren zou gaan
